Auteur: gianni

  • Back at it

    Deze maandag (paasmaandag) had ik La Hallonienne moeten rijden. Helaas is die uitgesteld tot 18 april 2022.
    Na twee maand slabakken door het winterdipje begon het toch weer wat te kriebelen dus werden de trainingen hervat. I’m back at it!
    De krachttrainingen op mijn favoriete lusje op de Vidaigneberg lukken beter dan vorig jaar. Toen kon ik amper nog recht op de trappers staan. Tegenwoordig is het soms nog wat pijnlijk, maar het lukt toch al behoorlijk om al wat kracht te zetten op de linkerknie. Dat je ‘m hoort kraken van 7 km afstand moet je er wel bij nemen.

    Ik moet wel toegeven dat de rust goed heeft gedaan. Sinds de rust voel ik dat de kracht in mijn dijbeen is toegenomen en nu weer makkelijker een trap omhoog kan zonder te ‘springen’ en te compenseren met mijn rechterbeen.

    En om toch in de sfeer van La Hallonienne te blijven zijn volgende week 2 LongTermChallenge ritten gepland rond Houffalize, op een boogscheut van Halleux.

    • Een blauwe lus van 90 km die 3 nieuwe BE-gemeentes en 4 LU-gemeentes aansnijdt.
    • Een rode lus van 120 km die 10 nieuwe BE-gemeentes doorkruist met ongeveer 1800 hoogtemeters.
    • Een kleine groene lus als recovery dat 5 nieuwe BE-gemeentes dwarst met een tussenstopje bij het meer van Bütgenbach.
    back at it! De ritten voor volgende week.

    Samen zorgt dat toch weer voor een mooie uitbreiding van mijn LongTermChallenge.

    De langste rit wordt toch één van de zwaardere en met relatief weinig training de afgelopen maanden zal dat toch een hele opgave worden. Langs de andere kant moet ik het ook niet te makkelijk maken hé. No sweat, no glory!

  • Het winterdipje van 2021

    Heb ik een winterdipje?
    Veel werk… Werkdagen van 12 tot 14u. Dan slaat de vermoeidheid toe.
    Dan ook nog eens het bericht dat het crossseizoen niet meer herstart (logisch), en dan heeft de conditie onderhouden ook even geen zin.

    Meer is er niet nodig om de fiets aan de kant te laten.
    Behalve de loopsessies op dinsdag en vrijdag kwam er de laatste 2 weken weinig beweging in de benen.

    Laat ons zeggen dat de jaarlijkse rustperiode dit jaar een beetje vroeger start. Als je dat nu persé een winterdipje wil noemen: OK!

    De goede voornemens zien er alvast nog steeds goed uit. Ik ‘loop’ 32 km voor op schema. De honderden km die ik ondertussen al te weinig gefietst heb, klets ik er in de lente wel weer bij. Geen paniek!

    Gisteren was trouwens de eerste keer dat ik liep zonder de focus te leggen op het strekken van mijn linkerbeen.

  • 10 actieve dagen in 2021

    We zijn al 10 dagen ver in 2021 en de goede voornemens leven nog!
    Ik ben benieuwd hoe lang ze stand houden.

    • 500 km lopen: 8 km vóór op schema.
    • 8000 km fietsen: 80 km vóór op schema.

    Ik overweeg mijn doel bij te stellen naar 10000. Ineens een hele klets er bij, maar gisteren liep ik zelfs op dat schema voor met 47 km 😆

    Tijd voor een rustdag dus. ’t Is nodig, want de benen raken vermoeid en de knie is wat gezwollen.

  • Dit was 2020

    Wandelen, wandelen en nog eens wandelen. Dat is 2020 in een notendop. Alleen al in juli & augustus wandelde ik 320 km.
    504 km in totaal. Dat is zelfs meer dan dubbel zoveel als de afgelopen 3 jaar samen. Toen Jasper, Lieze en Bram klein waren zal dit ook wel deze afstand benaderd hebben. Toen hebben we ook véél gewandeld.
    Ik verwacht in 2021 zeker niet meer te doen. Wandelen is leuk, maar neemt relatief veel tijd in beslag en je krijgt er eigenlijk weinig conditie voor in de plaats.

    Het aantal gelopen kilometers daarentegen is wat onder verwachting. In 2018 liep ik 470 km, dit jaar slechts 122 km.
    Het voornemen is om in 2021 toch de 500 km te halen.

    Het doel van 2020 was om het net-niet-gehaalde doel van 2019 te halen. Vorig jaar kwam ik ocharme 195 km te kort om de 7000 km aan te tikken. Dit jaar is’t gelukt: 7141 km. Ondanks ik pas eind februari kon beginnen te fietsen, toch een mooi resultaat: >700 km per maand. Goed voor 302 uur in ’t zadel, 202 ritten en 44 000 hoogtemeters.
    Zou ik in 2021 voor de 8000 km durven gaan?

  • Te voet naar Santa’s House

    Bij Unit-T, waar ik werk, hebben ze fantastische ideeën.
    Na de virtuele dodentocht, waarin ik 300 km aflegde in 4 weken, kwam het feestcomité met het idee om eens zelf intern een challenge te organiseren:

    Samen virtueel te voet naar Rovaniemi, de hoofdstad van Lapland en woonplaats van de Kerstman. Welgeteld 2505 km vanaf thuishaven Mechelen.

    Afhankelijk van hoeveel collega’s zich inschreven zou dat ofwel een makkie, ofwel een onmogelijke opdracht worden.

    Om de technische kant te faciliteren werd mijn hulp ingeroepen. Op één of andere manier moeten de kilometers kunnen geregistreerd worden en moet de voortgang kunnen bijgehouden worden.
    In Strava is er helaas geen mogelijkheid om een ‘wandel- & loopclub’ aan te maken. In de loopclub worden geen wandelactiviteiten meegeteld en in een algemene club zou fietsen ook meetellen (en dan wordt het te makkelijk).

    Ik besloot dus gebruik te maken van de Strava API. Dat bleek makkelijker dan verwacht. In enkele tellen was die actief.

    Een API

    Dankzij wat copy/paste werk vanuit github.com/iamstuartwilson kreeg ik in no time activiteiten binnen en kon ik die importeren in een database.

    $yesterdaysepoch = mktime(0, 0, 0, date("m"), date("d")-8, date("Y")); // niet yesterday, maar laatste week :)
    
    if ($yesterdaysepoch < $challengestart) $yesterdaysepoch = $challengestart; // niets opvragen vóór de startdatum
    
    $response = $api->get(
    	'clubs/772000/activities',
    	[
    		'page' => 1,
    		'per_page' => 200,
    		'after' => $yesterdaysepoch
    	]
    );
    		
    $i = $t = $a = $b = 0;
     //vars voor logging
    
    foreach($response as $activity) {
    	$t++;
    	if (is_object($activity)) {
    		$activityname = $activity->name;
    		$activitytype = $activity->type;
    		$activitydistance = $activity->distance;
    		$activitymovingtime = $activity->moving_time;
    		$athletename = $activity->athlete->firstname." ".$activity->athlete->lastname;
    			
    		$stmt = $db->prepare("INSERT IGNORE INTO `strava_walkchallenge` (`actvityname`, `activitytype`, `activitydistance`, `activitymovingtime`, `athletename`) VALUES (?,?,?,?,?);")
    		$stmt->bind_param("ssdis", $activityname, $activitytype, $activitydistance, $activitymovingtime, $athletename);
    		$stmt->execute();
    		if ($stmt->affected_rows > 0) {
    			if ($activitytype == 'Walk' || $activitytype == 'Run' || $activitytype == 'Hike') {
    				$a = $a + $stmt->affected_rows;
    			}
    			else {
    				$b = $b + $stmt->affected_rows;
    			}
    		}
    		$stmt->close();
    				
    		$allownaam = str_replace(' ', '%', $athletename);
    		$stmt = $db->prepare("INSERT IGNORE INTO `strava_allowlist` (`naam`, `allow`) VALUES (?,0);");
    		$stmt->bind_param("s", $allownaam);
    		$stmt->execute();
    		$stmt->close();
    				
    		$stmt = $db->prepare("UPDATE `swatweb`.`strava_settings` SET `value`='".date("Y-m-d H:i:s")."' WHERE  `key`='lastupdate';");
    		$stmt->execute();
    		if ($stmt->affected_rows != 1) {
    			
    		}
    		$stmt->close();
    			
    		$i++;
    	}
    }

    Dan was het enkel kwestie om deze te filteren op “hike, run, walk”, een cronjob op te zetten en een mooi tellertje tonen.

    if($stmt=$db->prepare("SELECT SUM(s.activitydistance) as walkeddistance, MAX(s.added) AS lastactivity, COUNT(DISTINCT s.athletename) AS actievedlns 
    FROM strava_walkchallenge s 
    WHERE s.activitytype IN ('Walk', 'Run', 'Hike')
    AND s.del = 0
    AND REPLACE(s.athletename,' ','%') IN (SELECT naam FROM strava_allowlist WHERE allow=1)
    AND s.added > from_unixtime((SELECT `value` FROM strava_settings WHERE `key` = 'challenge_start'))")){
    	$stmt->execute();
    	$result = $stmt->get_result();
    	while ($row = $result->fetch_assoc()) {
    		$walkeddistance = number_format((($row['walkeddistance'])/1000),0,',', '');
    		$kmtegaan = (int)2505-(int)$walkeddistance;
    		$lastactivity = $row['lastactivity'];
    		$actievedlns = $row['actievedlns'];
    	}
    	$stmt->close();
    }
    
    $t0 = new DateTime($startdate);
    $t1 = new DateTime(date("Y-m-d"));
    $t2 = new DateTime($stopdate);
    $days2go = $t1->diff($t2)->format('%r%a');
    		
    		
    if ($actievedlns > 0) {
    	if (((int)$actievedlns>0) && ((int)$days2go > 0)) {
    		$kmperdlnperdag = number_format(((int)$kmtegaan/(int)$actievedlns/(int)$days2go),0);
    	}
    }
    else {
    	$kmperdlnperdag = 9999;
    }
    
    $challengedays = $t0->diff($t2)->format('%r%a') +1; //+1 want de stopdatum zelf telt ook mee.
    $schema_kmpd = $challenge_distance/$challengedays; 
    $schema_dayspassed = $challengedays-$days2go;
    $schema_targettoday = $schema_kmpd*$schema_dayspassed;
    $schema = $walkeddistance-$schema_targettoday;

    Visualisatie

    Om het nog wat visueler te maken was er ook het idee de virtueel afgelegde afstand op een kaart te tonen.

    De tracelijn heb ik op een alternatieve manier op de map getoverd. Ik plot gewoon alle trackpoints. Niet de ideale manier, wel de makkelijkste 🙂
    Ik exporteerde daarvoor eerst de GPX file zodat ik alle trackpoints had. Omdat dit er veel te veel waren, heb ik die via een online Tracks optimizer (source op GitHub) verminderd tot een 2500-tal punten. Deze in een array gestoken en afhankelijk van de afgelegde afstand tot dat punt plotten in’t groen en vanaf daar de resterende array plotten in ’t rood met een interval van een 100-tal punten.

    for (var i = 0; i < allPoints.length; i = i + jumper) {
    	var iconcolor = 'green';
    
    	var myLatlng = new google.maps.LatLng(allPoints[i][1], allPoints[i][0]);
    	if (i > <?= $walkeddistance ?>) {
    		iconcolor = 'red';
    		jumper = 100;
    		var marker = new google.maps.Marker({
    			position : myLatlng,
    			map : map,
    			icon : {
    				path: google.maps.SymbolPath.CIRCLE,
    				scale: 3,
    				strokeColor: iconcolor,
    				fillColor: iconcolor,
    				fillOpacity: 100
    			}
    		});
    	}
    	else {
    		jumper = 2;
    		var marker = new google.maps.Marker({
    			position : myLatlng,
    			map : map,
    			icon : {
    				path: google.maps.SymbolPath.CIRCLE,
    				scale: 2,
    				strokeColor: iconcolor,
    				fillColor: iconcolor,
    				fillOpacity: 100
    			}
    		});
    	}
    }

    Natuurlijk mag javascriptvuurwerk ook niet ontbreken als de challenge werd gehaald 🙂

    Google Maps

    Om Google Maps te mogen gebruiken is er ook een API key nodig. Dit is gratis als je onder een bepaald aantal requests blijft. Gelukkig kan je onder Billing > Budgets & Alerts op voorhand instellen hoeveel euro je er voor over hebt.

    https://developers.google.com/maps/documentation/javascript/get-api-key

    De Challenge zelf

    Uiteindelijk schreven meer dan dertig collega’s zich in. Elk 85 km in een maand zou een uitdaging worden, maar niet onmogelijk. Halverwege was het wat spannend, maar dankzij een eindsprintje haalden we het.

    In deze 31 dagen durende challenge legde ik zelf 210 km te voet af. Soms onder een stralende zon, soms in de regen, maar vooral door de modder 🙃


    Een infographic mag dan ook niet ontbreken 🙂

  • 1 jaar na de val

    Exact 1 jaar geleden bleef ik op de cross in Eke met mijn stuur haken aan een paal tijdens een verkenningsrondje. Het knappend geluid kwam helaas niet van de paal. Hoewel ik een drietal minuten later terug op mijn fiets sprong, had ik al door dat het “game over” was. Een volledig doorgescheurde voorste kruisband, een gedeeltelijk gescheurde achterste kruisband en gescheurde meniscus trok een streep door de rest van het crossseizoen. Twee weken later offerde een hamstringpees zich op en na een bijzonder geslaagde operatie begonnen 3 weken rust gevolgd door een maandenlange revalidatie.

    Die revalidatie verliep over ’t algemeen goed, maar toch trager dan verwacht. Eén reden is SARS-CoV-2 dat verhinderde dat ik naar de kine kon. Een andere reden wijt ik aan voorzichtigheid:
    Zeker in het begin werd er gehamerd op het belang van rust om de genaaide meniscus te laten herstellen. Die langdurige rust hakte serieus in op de spieren waardoor ik af en toe gas terug moest nemen vanwege overbelastingen. Zelfs vandaag, een jaar later, is het spiervolume van mijn linkerbeen nog steeds zichtbaar lager dan rechts.

    Elke maand ging het telkens een beetje beter en sinds september heb ik eigenlijk geen overbelasting meer gehad. Zelfs een week klimmen in de Alpen – ok, ik hield me wel rustig – ging vlotjes. Enkel het échte werk: crossen, was/is nog op ’t randje. Na 2 crossen was het duidelijk dat dit nog net iets te vroeg was: het herstel duurde te lang.

    What doesn’t kill you, makes you stronger

    In september en oktober probeerde ik al wel eens te lopen, maar dat ging niet zo vlot als ik wou. Pas sinds een week begin ik het lopen écht terug op te bouwen en dat gaat nu wel behoorlijk. Nog niet geheel pijnloos en ik loop nog niet helemaal symmetrisch, maar het gaat. Over de snelheid gaan we nog even niet spreken. Eerst rustig de afstanden stap voor stap opbouwen.

    Over de conditie kan ik alvast niet klagen. Hoewel die in ’t begin van ’t jaar tot een dieptepunt was gezakt, heb ik die terug kunnen opbouwen tot een hoger niveau dan voorheen. “What doesn’t kill you, makes you stronger”, zeggen ze hé. 😀

    Je ziet een grafiek van mijn conditie van de afgelopen  jaar. De verticale lijn op 7 december 2019 geeft de val aan en sindsdien zie je de conditie is een sterk dalende lijn. Vanaf half februari begint die terug te stijgen. Na 2 crossen is er opnieuw een dip te zien (langer herstel nodig)
    een historiek van mijn conditie

    Een uitgebreid relaas van het afgelopen jaar vind je in de category “VKB reconstructie“:

    • Coronectomy

      Nope, ’t heeft niks te maken met COVID-19. Coronectomy is een samenstelling van corona & ectomy.

      • Corona > kroon, als in: de bovenkant van een tand
      • Ectomy > operatieve verwijdering

      De tandarts vertelde me al jaren dat mijn 2 rechter wijsheidstanden, vooral de tand rechts onderaan, een probleem zouden gaan vormen. Die had geen ruimte om door te breken en duwde tegen de aanliggende tand. Ook bleven soms etensresten zitten onder het tandvlees dat deze tand half bedekte. Mijn uitsteldrang vond echter nooit een geschikte datum… Uiteindelijk verzamelde ik toch alle moed bijeen en ging op 16 oktober langs in het ziekenhuis.
      Na een aantal scans werd samen met Dr. Verhelst besloten dat toch niet te doen: te risicovol.

      Een zenuw (de canalis mandibularis) loopt namelijk door de wortel van mijn verstandskies rechts onderaan.
      Bij het trekken ontstaat dan het risico dat deze zenuw beschadigd raakt en dat kan problemen veroorzaken in tong, kaak & lip gaande van blijvende gevoelloosheid tot moeilijk spreken en amper kunnen kauwen.
      Ik had 3 opties:

      • niks doen (wat ik al jaren deed) en hopen dat er niks ontsteekt want dan moet ‘m alsnog getrokken worden met bovenstaande risico’s.
      • toch trekken met bovenstaande risico’s.
      • een coronectomy

      Bij een coronectomy verwijdert men enkel de kroon en blijven de wortels zitten. Van de 3 opties was er dus eigenlijk maar 1 goeie.

      De keuze was dus snel gemaakt en er werd een nieuwe afspraak gemaakt voor 19 november.

      Stress, stress, stress

      Om 11u10 moest ik er zijn. Ik was al om 10u40 in de lege wachtzaal. Geen vijf minuten later mocht ik al binnen. Na het invullen van een paar formulieren begonnen ze er aan.

      Om te voorkomen dat de wortels na verloop van tijd toch uitbreken werd er één of ander laagje opgelegd. Daarvoor hadden ze eerst 8 ampullen bloed nodig 😨 Het was een heel karwei om een goeie ader te vinden.

      Vervolgens kwam het snijden en boren. Enkele tellen later was ik anderhalve tand kwijt. De tand rechtsboven moest er eigenlijk ook uit.

      Uiteindelijk ging het allemaal heel vlot en was de stress eigenlijk nergens voor nodig.

      Voor de foto speelde ik wa komedie 😆

    • Eke 2020

      De cross van zaterdag liet ik links liggen om de knie een extra dag rust te geven. Achteraf gezien de juiste keuze, want zelfs zondag was het afzien. Een droge en snelle cross met veel bochten.
      24 starters en 6 daarvan heb ik er achter me gelaten. Ik was helemaal achteraan gestart en kon mijn wagon niet meer aanhaken na een paar valpartijen voor me.

      Halverwege de wedstrijd was er voor mij niemand meer te pakken en liet de moed wat zakken.
      Na elke bocht optrekken was niet persé lastig, maar wel pijnlijk als ik recht stond op de trappers.
      De balkjes lopend nemen aan 10 km/u ging, maar één van de laatste ronden ging ik iets te snel en na een pijnscheut in de knie was het eigenlijk zo goed als helemaal over.

      ’s Avonds ijs op de knie gelegd en de zwelling viel uiteindelijk nog wel mee maar ’t was toch een teken dat ik niet te zot mag doen.

    • Wingene 2020

      De eerste LRC cross van het seizoen was een groot vraagteken. Niet alleen omwille van corona (gaat alles wel door), maar ook het grote vraagteken: “kan de knie het”?

      • Ik was nog niet aan technische trainingen geraakt. Ik sprong met andere woorden nog geen enkele keer van mijn fiets om een hindernis te nemen. Dat dit niet supervlot zou gaan, wist ik dus al.
      • Conditioneel voel(de) ik me er wel klaar voor. Mogelijks zelfs beter dan vorig jaar. Een week klimmen enkele weken voor de start van het seizoen is op dat vlak beter dan een paar maanden ervoor.
      • Bijkomend beloofde het een moddercross te worden door de combinatie regen op een maïsveld. Dat betekent stampen… en kan ik al stampen?

      Eigenlijk kwamen alle verwachtingen uit. Van de fiets springen ging nog, het er terug op springen was wat houterig… zelfs zo erg dat ik mijn zadel los heb gesprongen. De helft van de wedstrijd moest ik af en toe mijn zadel terug recht kloppen 😳
      Conditioneel had ik een klein dipje halverwege, maar gezien er nergens een recupstrook was, hield ik op het einde van de 40min durende wedstrijd nog wat reserve over om er een eindsprintje in te fietsen.
      Tot slot de knie: die voelde ik niet tijdens de wedstrijd. Heb zelfs redelijk wat gelopen… 😮 en stampen… ja, dat moest. Dat zal de adrenaline geweest zijn. De rekening kwam echter ’s avonds en de volgende dagen. Stekende pijn achter de knieschijf is geen goed teken en zondag zat de knie dubbel dik. Pas dinsdag kon ik het weer opbrengen een kwartiertje op de rollen te rijden.

      Komend weekend zijn er 2 crossen, zaterdag én zondag. Bang de knie verder te overbelasting sla ik zaterdag over en hoop ik zondag klaar te zijn voor een nieuwe veldslag.

    • Eerste échte loop sinds 10 maand

      Het was geleden van 28 november dat ik nog eens écht liep. Ja ok… 26 augustus had ik het al eens geprobeerd,maar toen niet echt verder geraakt dan 150 m.

      Vandaag begon ik met wandelen en heb ik geprobeerd om iedereen keer een beetje verder te lopen. Eerst 4x 100 m, dan 500 m, dan 300 m. In het begin deed de knie pijn. Na een tijdje begon de pijn draaglijk te worden en tegen het eind van mijn half uur durende work- out had ik al tandenbijtend 1,2 km gelopen aan één stuk gelopen. Weliswaar een beetje zoals een oude pepe, maar lopen is lopen hé!

      Super content natuurlijk!