Mijn grootste inspanning van de voorbije 11 weken, en eigenlijk ook van de afgelopen 3 maanden: een 7 km lange wandeling door het Galgebos.
Voor het verjaardagsfeestje van Bram gingen we schatten zoeken in het bos. Eerst wandelde ik 3,6 km richting startpunt en verstopte ondertussen 10 schatten. Ondertussen waren Bram en 12 genodigden verzameld bij het startpunt op de parking bij De Vuile Seule.
Samen met mijn 2 hulpbegeleiders (Lieze & vriendin Anna) keerden we terug huiswaarts waar ze met de gevonden schatten een beloning verdienden: pannenkoeken. Mmm.
De knie heeft onderweg niet geprotesteerd, maar ik was blij dat ik terug thuis was. Mijn benen zijn helemaal verzuurd en de knie iets dikker dan de afgelopen week. Na een paar uurtjes met de benen omhoog in de zetel valt de zwelling alweer mee.
Rechts nog steeds meer spieren 
Weinig evolutie in het litteken
In de kine worden de grenzen ook elke week wat verder gelegd en thuis probeer ik elke dag op de rollen te rijden. Dat begint echter saai te worden…
Ik probeerde even Rouvy waarmee je echte routes/cols in augmented reality kan rijden. Met een ventilator op mijn neus hield ik mijn zweetproductie onder controle en probeerde het gevoel van een windje te ervaren. Toch is binnenshuis rijden echt niets voor mij. Er kan niks tippen aan een échte rit.
De nieuwe banden zijn ondertussen gearriveerd en worden binnenkort gemonteerd. Nog een paar weekjes op de tanden bijten en we zijn weer de baan op!
Ondertussen liep Bram vorig weekend weer eens een veldloop. Met een bijna straatlengte voorsprong liep hij naar de eerste plaats.
