Sinds mijn laatste artikel over tegeltjes een jaar geleden, voegde ik 2200 nieuwe tegels toe aan mijn kaart. Mijn max square groeide van 24×24 naar 32×32. Daarvoor reed ik meer dan 10000 km bijeen. Daarvoor heb ik een zee van rode lichten in Lille moeten trotseren, vaak offroad moeten rijden en vooral veel uitstippelwerk gehad. Twee van deze 3 zijn leuk. Van rode lichten moet ik braken. Zeker in Lille. Elke voetganger en fietser negeert daar gewoon de rode lichten. Ik voelde me een wussy 😉
In 2022 moet ik minstens even goed doen, vind ik. Er staan reeds een aantal ritten klaar en ik zou tegen dezelfde periode volgend jaar graag een max square van 41×41 hebben en daarmee de top 50 van de Statshunters binnensluipen.
In het noorden zit ik gevangen door de kustlijn. Zoals je ziet heb ik daardoor vooral in het zuiden nog wat werk.
Ik begin de streek van de kasseien aan te spreken. Zalig! Talloze lange en onbekende stroken die soms goed en soms barslecht berijdbaar zijn. De terrils zijn ook niet meer zo veraf. Dat wordt fun 🙂
Een reactie achterlaten