Na de valse kroep kwamen de snottebellen en toen we die eindelijk hadden overwonnen, mochten we de buikgriep verwelkomen bij kleine Bram. De nachten zijn er in ieder geval niet beter op gekomen.
Het is niet allemaal kommer en kwel gelukkig. Brammeke kan nu officieel alleen zitten en als je hem op zijn buikje legt, dan gaat hij meteen op zijn knietjes zitten. Het gaat wel allemaal héél snel plots…
Jasper en Lieze draaien vlotjes mee in het schoolritme. We voelen wel dat de vakantie nadert. Ze geraken weer niet uitgeslapen, hebben een korter lontje en de traantjes zitten nooit ver weg. Ze kunnen plots zoveel, maar we mogen niet vergeten dat ze nog steeds geen 4 jaar zijn… Al zijn ze grote broer en zus, ze blijven ook nog klein!
Deze foto’s hadden jullie nog te goed!
Een reactie achterlaten