Post-op 14w: overbelast

Voor het eerst vertelt mijn knie me écht dat ik het rustiger aan moet doen. Voorheen voelde ik na een inspanning wel dat de knie wat moeilijker strekte en stijf (incl spieren) was.
Zaterdag had ik voor het eerst pijn tijdens het wandelen. Niet de pijn die je zou verwachten bij een ontsteking en de knie zit ook niet dik en is niet warm ofzo… ik panikeer dus niet maar leuk is het niet.

De afgelopen week heb ik natuurlijk niet stilgezeten. 5u op de fiets en 5u zwoegen met spade, schop en kruiwagen. We zijn een kuil van minstens 1m diep aan het graven voor de trampoline die de kinderen vorig jaar kregen.
Dat graven is op zich al lastig en zet wat extra druk op mijn knie. Door onbewust mijn knie te sparen heb ik mijn rug extra belast en daardoor liep ik ook nog eens 3 dagen met een zere rug rond. Een vicieuze cirkel.

Daarbovenop komt ook nog eens hooikoorts en de coronastress. Geen stress voor het virus zelf, maar stress veroorzaakt doordat Tine en de kinderen de ganse dagen thuis zijn…
De enige rust heb ik tijdens het fietsen, en zelfs dat is soms een nerveus gedoe want mensen in quarantaine doen vreemde dingen.
Mensen die je nooit ziet wandelen, palmen nu plots de volle breedte van fietspaden en smalle wegen in… doof voor een fietsbel schrikken ze dan dat je hen in de graskant voorbijrijdt. Ergerlijk.

Tot slot moet ik me herpakken in het uitvoeren van mijn kine-oefeningen. De discipline om die thuis uit te voeren is soms ver te zoeken.
Deze ganse situatie (stil liggen na de operatie en stressvreten) heeft er voor gezorgd dat ik weer 8kg meer weeg.