De eerste wedstrijd waar ik dit jaar aan de start kom wordt Zele, op 30 september. Na mijn korte intense training gisteren (34km/u gemiddeld in een ritje van 40min op de weg) en mijn ‘ik-doe-het-rustig-aan-vandaag! …-tot-ik-intuïtief-naar-iemands-wiel-sprong’-ritje deze morgen wordt het de komende dagen rusten om zaterdag te knallen 🙂
Want volgens Stravistix mag ik alvast frisse benen verwachten 🙂 De vraag is natuurlijk in hoeverre dit gaat kloppen. Spannend 🙂
Zoals je in vorig bericht kon lezen ben ik nieuwe doelen aan het stellen. Eén van die nieuwe doelen is alvast een zekerheid: Top 10 rijden in een cross. Eventjes speelde ik met het idee dit bij de Masters A bij de Vlaamse Wielerbond te doen, maar om daar nu nog aan een vergunning te geraken is me op dit moment wat teveel moeite.
In plaats daarvan ga ik terug naar de roots: LRC. Met een gemiddeld aantal deelnemers dat tegen de 30 aanleunt in de B categorie is een top 10 plaats misschien iets te ambitieus… we zullen zien.
Voorlopige kalender:
| Datum | Locatie | opmerking |
| 2017-10-15 zo | Belfius Ieper Trail | certitude |
| 2017-11-25 za | LRC Arc-Wattripont | certitude |
| 2017-12-03 zo | LRC Langemark | certitude |
| 2017-12-23 za | LRC Houthulst | certitude |
| 2018-02-03 za | LRC Dikkebus | certitude |
Na +-11 jaar afwezigheid zal onderstaande fiets dus terug in het veld te vinden zijn!
Er staat me nog serieus wat opknapwerk te wachten na zo’n lange stilstand, maar aan deze foto’s te zien niet alleen de fiets… er zullen toch ook nog enkele buikkilo’s af mogen om het doel te halen.
Bram ging al eerder mee naar Plopsa, maar dit was de eerste keer dat hij het studio 100 plezier bewust beleefde. And he loves it!
Het is hier misschien stil, maar er gebeurt wel vanalles!
De laatste Sinterklaas is terug naar Spanje, dus kon de kerstversiering naar benenden komen. Helaas hebben we noch de plaats noch de tijd om ons groene exemplaar te zetten.
We hielden ons wat creatief bezig met Brams doopsuikerpresentatiestuk (wat een woord!)
De jaarlijkse novemberdrukte doet zijn naam alle eer aan.
Tijd is kostbaar en schaars tegenwoordig… We hebben reeds zoveel leuke dingen gedaan, en onze agenda staat nog stampensvol tot eind januari…
Jasper en Lieze zijn 4 geworden! Weeeeeeken hebben ze afgeteld en woensdag was het eindelijk zo ver.
Papa nam verlof, Brammetje mocht bij oma blijven en wij gingen naar Sealife! Een schot in de roos!
De Sint en zijn pieten kwamen langs en blijkbaar moeten onze drie kapoenen wel hééééél flink geweest zijn…
Dankuwel lieve Sint voor al die leuke dingen. Om het met hun woorden te zeggen: ‘wij kunnen niet kiezen, wij vinden ALLES leuk!’
Lang leve het nieuwe huis met extra bergruimte!
U was nog niet op de hoogte? Wij evenmin enkele weken geleden…
De discussie verbouwen/verhuizen kreeg plots een nieuwe wending toen Gianni het opeens niet meer zag zitten om te verbouwen. Ik was al langer pro verhuizen, dus mij moest hij niet meer overhalen.
We keken meteen wat op het wijde web en zagen iets wat we allebei wel zagen zitten. Ik had het al vaker bekeken, de ruimte die het huis biedt is gigantisch groot en de werken die moeten uitgevoerd zijn miniem. Het prijskaartje was echter een tegenvaller… WAS, want niet lang nadat ze er een nieuwe prijs op plakten, stonden wij er al aan de deur.
Ons bod werd aanvaard, het compromis is al getekend en nu leven wij momenteel een versnelling hoger!
Ons huis staat al te koop
( http://www.era.be/domus/Detail/?lang=nl-BE&premiseId=342536&address=8908_Vlamertinge_Poperingseweg_273_ ) en wij maken alles aantrekkelijk mogelijk voor eventuele kopers. (Lees: we vulden al enkele containers met spullen die we niet meer nodig hebben.)
Vorig weekend zaten wij trouwens in Nederland en daar vierden we onze aankoop met een feestelijk ontbijt, een bezoekje aan de Efteling, boswandeling, …
Aan de foto’s kun je wel zien dat de Efteling een HIT was! Wij gaan zeker terug, maar dan voor 2 dagen… In één dag was het echt niet haalbaar om alle leuke dingen te zien. We vertoefden uren in het sprookjesbos en genieten nog na van al dat moois…
Na de valse kroep kwamen de snottebellen en toen we die eindelijk hadden overwonnen, mochten we de buikgriep verwelkomen bij kleine Bram. De nachten zijn er in ieder geval niet beter op gekomen.
Het is niet allemaal kommer en kwel gelukkig. Brammeke kan nu officieel alleen zitten en als je hem op zijn buikje legt, dan gaat hij meteen op zijn knietjes zitten. Het gaat wel allemaal héél snel plots…
Jasper en Lieze draaien vlotjes mee in het schoolritme. We voelen wel dat de vakantie nadert. Ze geraken weer niet uitgeslapen, hebben een korter lontje en de traantjes zitten nooit ver weg. Ze kunnen plots zoveel, maar we mogen niet vergeten dat ze nog steeds geen 4 jaar zijn… Al zijn ze grote broer en zus, ze blijven ook nog klein!
Deze foto’s hadden jullie nog te goed!