Categorie: sport

Als zelfs WTV er een reportage van maakt, moet het wel goed zijn. En dat was het ook. Een zalige zaterdagavondcross op een supersnel parcours met een brede snelle start, voldoende bochtenwerk, zand, balken in een feesttent, heuveltjes, een klein beetje modder, gravel en een gracht.

Op een kampioenschap zijn dubbele klassementspunten te verdienen en dus is de nervositeit in het peloton naar mijn gevoel altijd net iets groter.

Ondanks een mindere start (trapte naast mijn pedaal), mag ik terugblikken op een keigoeie wedstrijd. Ik was in mijn nopjes en dat had alles te maken met de omstandigheden.

• het was koud: 1°C
• het was avond
• het was donker (niet helemaal vanwege de vele lichten, maar toch…)
• het parcours was redelijk technisch (de bosjes, de zandbakken)

Ik kon in het bochtenwerk telkens goed recupereren tot in de voorlaatste ronde waar mijn rechterkuit plots in een kramp schoot en ik niet meer kon trappen. Het duurde toch een vijftal seconden vooraleer ik weer vooruit geraakte.

De eerste achtervolger kon ik makkelijk afhouden (dat dacht ik toch) en reed dus een tragere ronde om te bekomen, tot er mij plots iemand voorbijging. Iemand die normaliter ver voor mij eindigt dus dacht ik in eerste instantie dat ik gedubbeld werd, maar dat was het dus niet…!?
Plots was het weer alle hens aan dek. Ik perste er nog een klein sprintje uit om het gaatje terug te dichten en zette de eindsprint net voor de laatste bocht in, want ik had al bij de jeugdreeksen gezien dat je daar niet in het wiel mocht zitten om te willen winnen.

Resultaat 17de plaats, op 50 deelnemers. Ik klopte maar liefst 6 betere renners die ik normaalgezien niet aankan. Nice 🙂

Gisteren en vandaag voel ik de gevolgen van de kramp nog steeds. Mijn keut stuurt me bij elke beweging pijnsignalen. Volgend weekend wordt dus een zware dobber.

weidecross (de; m; meervoud: weidecrossen)
1 (sport) wielerwedstrijd waarvoor een parcours is uitgezet op een weide vol koeienvlaaien.

Yup, een weidecross op één weide vol bochtjes en 2 balkjes. Het aantal koeienvlaaien viel nog mee.

Vorig jaar: “Slecht. Als laatste gestart, als voorlaatste aangekomen. 😢🤐“

Dit jaar ging het stukken beter. Al van in de start zat ik redelijk goed en kon een goed tempo aanhouden. Ik wist dat mijn hartslagmeter kuren had nadat ik diep was gegaan en plots “140” zag staan… Ik had 40 bpm meer verwacht.
Op dit parcours had je geen technische skills nodig. Enkele bochten lagen wel wat glad en er waren 2 balkjes. Voor de rest was het stampen en nog eens stampen.

De bandenkeuze was vandaag niet zo uitgesproken. Velen reden met Grifo, maar zag er ook veel met Limus/Rhino. Die laatste geven iets meer grip maar bollen iets minder op de rechte stukken. Ik ben voor Grifo gegaan want ik snijd de bochten meestal redelijk recht aan.

In de voorlaatste ronde zag ik plots sterretjes na een inhaalmanoeuvre en moest even gas terugnemen. De laatste ronde was er echt te veel aan. Meer dan een 14de plaats (op 30 ingeschreven deelnemers) zat er vandaag niet in. Ik klopte 4 concurrenten die meestal voor mij eindigen. Dus ben voor 90% content.
In een internationaal gezelschap met deelnemers uit België, Frankrijk en Groot-Brittannië is dat toch niet slecht. In andere reeksen namen zelfs ook Canadezen, een Ierse, een Japanner en een Australiër deel.

• 

• 

• 

In Aalter werd vandaag het Belgisch Kampioenschap voor de LRC gereden. Hoewel ik mocht meedingen voor de titel, wist ik op voorhand dat dit een wedstrijd zoals een andere zou zijn. Echter waren er vandaag wel dubbele punten te verdienen, dus iedereen reed net iets sneller op een supersnel parcours. 4 balkjes en 4 trapjes, een zandbak en een paar bochten… dat was het. Een kurkdroog parcours met ellenlange rechte stukken, ideaal voor snelle coureurs… wat IK dus niet ben 😀

Ik eindigde uiteindelijk helemaal verzuurd (en toch een klein beetje ontgoocheld) nog op de 22ste plaats (van de 42 starters).
Om je een idee te geven van het parcours kan je even meekijken op de onboardcam van Pieter Tinel. Net voor de eerste bocht zie je me even in beeld (rugnummer 27).

Ook Jasper reed een snelle wedstrijd en scoorde een 47ste plaats (van de 62 starters).

• 

• 

• 

• 

• 

Een licht heuvelachtig parcours met een zandbak, een singletrack in een bos, een steile afdaling en veel deelnemers.

Ik nam een slechte start, mede door het gedrum en nam liever geen risico’s. Op het einde van de eerste ronde zat ik op mijn plaats en wou nog jacht maken op 2 voorliggers maar had net iets teveel zuur in de benen zitten om er bij te geraken. Uiteindelijk eindigde ik 27ste van de 42. Niet slecht, maar ’t had beter gemogen.
Ik zou de schuld kunnen geven een slecht werkende achterrem (oliepijl te laag), maar eigenlijk heb ik daar weinig last van gehad. Al had dat natuurlijk een invloed op het niet echt mengen in het gedrum bij de start.

Jasper eindigde 40ste van de 49 en vond het jammer dat het na 15min al voorbij was…

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Het sportpark van Eeklo was vandaag the place to be. Jasper reed in de 2de jeugdreeks (cat. F) en had het zwaar op de taluds. Net als veel van zijn leeftijdsgenoten kreeg hij amper de fiets boven. Hij reed echter wel een verdienstelijke wedstrijd met een 50ste plaats op 65 deelnemers.

In tegenstelling tot vorige week reed ik vandaag eens niet tegen een paal of in de linten. Het was een technisch parcours (modderige bochten, taluds, zand) en een paar lange rechte stukken. Die laatste waren niet persé in mijn voordeel, maar de bochten ging ik wel vlot door. Het omhoog lopen viel me zwaar, maar de schuine talud was zalig 😀 Ik finishte 25ste (op 45 deelnemers).

• 

• 

• 

Het zit me de laatste weken écht niet mee. Ik was zondag opnieuw redelijk goed gestart, maar reed na de eerste bocht de linten in om vervolgens op de paal tot een halt te komen. Ik was zelfs even weg zonder fiets (aangezien die in het lint bleef hangen).

• 

• 

• 

• 

Gevolg: Ik was op plaats 35 aan het rijden en mocht al direct aan een inhaalrace beginnen. Uiteindelijk werd ik nog 24ste.

Ik heb een slechte week achter de rug met onder andere weinig slaap. Vandaag zette Murphy door. Mijn start was nochtans redelijk goed want zat al snel 13de (van de 34).

Helaas, en hieronder eigenlijk net buiten beeld, botste ik op een paal en lag mijn ketting er af. Ik verloor onmiddellijk 7 plaatsen en blaasde me op in een poging te snel terug te keren.

Uiteindelijk moest ik nog 2 plaatsen prijs geven doordat mijn ketting er nog 3x af donderde, erger nog. Ik trok ‘m iedere keer tussen met tandwiel en mijn kader, waardoor mijn kader op die plaats nu serieus beschadigd is.

• 

• 

• 

Naast de reeds aangekondigde buitenlandse klimweek in de zomer van 2020, heb ik nu ook mijn binnenlandse uitdaging te pakken: “De Long term BE Challenge“:

In 2019 zijn er 581 Belgische gemeenten. Probeer alle 581 gemeenten aan je ‘palmares’ toe te voegen en voltooi de ‘Long term BE challenge’

• 

• 

• 

Dus eigenlijk is het doel om door alle Belgische gemeentes te fietsen (en dit te registreren in Strava). Van oorsprong een NL challenge, maar ondertussen uitgebreid naar de BeNeLux. Je ziet dat ik ook al enkele NL gemeentes ben doorgereden, maar aan die challenge begin ik niet. 🙂

Alle 581 BE ‘befietsen’ gaat uiteraard niet lukken, maar mijn huidige doel is wel om de huidige gaten op te vullen en mijn ‘grondgebied’ uit te breiden… zonder gebruik te maken van de auto!

Een heel mooi parcours, maar door de vele regen van de laatste dagen werd het toch de voorspelde slijkerige bedoening. Op zich vind ik het niet erg als er wat gelopen moet worden. Als het echter kantje-boordje is zoals vandaag, waar de mannen met sterke benen vlotjes door de modder vliegen, dan kom ik daar toch wéér nog wat kracht te kort. Allé, dat was toch mijn gevoel.

Ik kan de wedstrijd van vandaag dus niet “goed” noemen. Ik zou het eerder een off-day noemen. Misschien komt het door de rust/loopweek die ik inlaste, of doordat ik gisteren al te diep ben gegaan… Wie weet.

Uiteindelijk haalde ik toch nog een 17de plaats (op 30 deelnemers) en nader ik tot een 11de plaats in het klassement. Dit laatste weliswaar vooral door afwezigheden, maar de afwezigen hebben ongelijk 😁. Het puntenverschil is klein, dus kan ik de volgende weken weer wat zakken. De top 15 moet haalbaar zijn. Wil ik een top 10 plaats in het eindklassement pakken, dan moet ik toch vooral hopen op afwezigheden.

• 

• 

• 

• 

•