De gescheurde voorste kruisband

Ondertussen kan ik al 2 dagen stappen zonder krukken. Het is lastig, maar krukken zijn nog lastiger.
Na een bezoekje aan dr Feys op dinsdagmorgen werd dezelfde avond nog een dringende MRI gepland. Kudos voor de dokter!

Dankzij CoZo is het leuk om de foto’s ook eens thuis te kunnen bekijken 🙂

Deze morgen kwam dan het verdict, dat eigenlijk al zo goed als geweten was (maar je moet altijd positief denken hé). De ‘krak’ die ik hoorde tijdens de val kwam dus effectief van het knappen van de voorste kruisband (VKB of ACL in’t Engels).
De MCL (binnenste collaterale band) blijkt ook deels gescheurd, maar dat geneest. Er was ook positief nieuws: de meniscus is OK (edit: achteraf toch niet zo bleek).

Een voorste kruisband geneest niet en moet gereconstrueerd worden, althans als ik mijn knie nog graag zie.

De zeer interessante technische details kan ik niet meer herhalen, maar het komt er in grote lijnen op neer dat er een hamstringpees uit mijn dijbeen gaat genomen worden. Die pees is misbaar, maar groeit blijkbaar ook terug.
De pees knopen en naaien ze tot de gewenste dikte is bereikt. Die wordt dan door 2 geboorde tunnels in de botten getrokken en vastgehaakt zodat die niet meer weg kan.
De lengte en dikte van de boortunnels en pees worden tot op de millimeter uitgerekend.
Dit alles gebeurt tijdens een kijkoperatie maandag 23 december.

Daarna volgen 10 dagen krukken en 6 maanden revalidatie. De pees fungeert dan als geleiding om een nieuwe kruisband te vormen en de tunnels in de botten groeien terug dicht.
Er zijn leukere dingen om 2020 te starten.