Het had een mooi weekend moeten worden in Nazareth. Twee dagen op rij, crossen in een wei.
Helaas kwam er zaterdag 7 december een nogal abrupt einde aan de vreugde. Bij de tweede verkenningsronde kijk ik achter me om te zien waar Jasper rijdt. Ik maak een beetje plaats om er op te wachten, rijd in het lint en tegen een paal. Mijn fiets ging naar rechts en ik naar links.
Vermoedelijk omdat ik nogal traag aan het rijden was geraakte ik niet meteen uit mijn klikpedaal met als gevolg dat mijn knie al in de grond ligt en mijn voet nog ergens in de lucht hangt. Tijdens mijn val hoorde en voelde ik mijn knie kraken.
Ik bleef een drietal minuten liggen, de pijn verbijtend. Ik probeerde mijn knie te bewegen en dat lukte nog: oef! Ik stapte terug op de fiets en reed verder maar voelde al meteen dat er iets niet klopte. De beweging om uit mijn klikpedaal te klikken lukte me niet meer… Ik reed rustig naar de auto, spelde Jasper zijn nummer op en ging ‘m inschrijven. Tijdens het stappen naar de inschrijving nam de pijn alleen maar toe en in’t terugkeren stopte ik bij de EHBO.
Op het moment dat ik me daar op een stoel zette, schoot ik door een draaibeweging door mijn knie. Dat was zo pijnlijk dat ik het bewustzijn verloren ben. Dat was genoeg reden om de 100 te bellen en me naar het UZ Gent te voeren. Van zodra mijn been gespalkt was, begon de pijn kloppende pijn wat draaglijker.
Ondertussen was Jasper 32ste van de 37 deelnemers geëindigd. Ik zag het niet, maar blijkbaar heeft hij 2x door de zandbak kunnen blijven rijden. Applausje 🙂
In het UZ werd een RX van de knie genomen en was duidelijk dat er gelukkig niks gebroken was.
De staat van de kruisbanden of meniscus was daar niet op te zien, maar de testen bleken hoopgevend. Er ontstond wat twijfel wanneer op de RX toch een klein losliggend schilfertje werd gezien, wat blijkbaar mogelijk op een scheurtje kan wijzen.
Ondertussen stond de knie al wat dikker en werd me een “Robert Jones”-verband aangemeten. Rusten was het voorlopige verdict en maandag direct bellen voor een afspraak met een orthopedist.
Nu een week later lukt stappen al een heel klein beetje maar blijft de zijkant van de knie pijnlijk en zorgen draaibewegingen voor pijnscheuten.
Dinsdag heb ik nog een afspraak met de orthopedist en hopelijk komt er dan wat meer zekerheid.
Een reactie achterlaten