300 m gelopen
Het lijkt belachelijk, maar ik heb vandaag 300 m gelopen. Na 100 m begon de knie te zeuren en ik liep als een mankepoot… maar: ik heb gelopen! Dat was al geleden van 28 november.
We zijn 8 maanden na de operatie. Ik had verwacht dat ik ondertussen weer alles ging kunnen doen tegen deze tijd, maar da’s toch dik tegen mijne rekker.
Ik ben dus een klein beetje teleurgesteld nu, maar ik trek me op aan de gedachte dat het fietsen geen enkel probleem meer is en het ook offroad beter en beter begint te lukken.
De rechterachterkant van mijn linkerknie blijft nog altijd wat blauw uitslaan ter hoogte van de plaats waar de pees werd verwijderd om een kruisband van te maken. Ik neem aan dat dit een goed teken is en die pees zoals voorspeld aan het terug groeien is. Of ’t is een fiasco en die groeit nooit terug? Ik maak me daar niet druk om, que sera sera.
Wat lukt al
- Fietsen op de weg vormt geen enkel probleem meer.
- Wandelen lukt ook perfect.
- Een trap opgaan lukt eigenlijk ook al goed.
Wat lukt nog niet
- Intensief fietsen op technische en onverharde parcours
- Een trap afgaan is nog moeilijk
- Een ladder op- en afgaan
- Normaal lopen/joggen lukt dus eigenlijk nog niet…
Maar ik ga vanaf nu wel beetje bij beetje opbouwen. Nu 300 m, morgen 400 m en overmorgen misschien 500 m… wie weet.
Of crossen gaat lukken deze winter…? Geen idee. Conditioneel zit het wel goed. Als het parcours niet te technisch en zwaar is denk ik dat het wel gaat ok zijn. Als er niet gelopen moet worden dan heb ik er wel vertrouwen in. De fiets afspringen om een paar balkjes te nemen heb ik nog niet gedaan dus is’t nog wat koffiedik kijken 🙂 maar een paar sprongen kan de knie wel verdragen.
Sowieso zal het geen normale winter worden zolang COVID-19 in’t land is.
