Het weer
Een week ervoor zag het er qua weersvoorspelling nogal redelijk somber uit: regen, regen en nog eens regen. Naarmate het vertrek naderde stegen de temperaturen en veranderden de wolkjes in zonnetjes. Het bleken de eerste dagen uiteindelijk zomerse temperaturen te zijn. Eigenlijk te warm op te fietsen… ’t is dan da… Ik had het die eerste dagen echt liever 10°C frisser gehad.
Het tweede deel van de week was toch iets somberder. Donderdag en vrijdag uitgeregend geweest tijdens de rit. Donderdag heb ik nog het risico genomen om geen regenjas mee te doen. In de afdaling had ik geen koud, maar een jasje was toch niet verkeerd geweest met 7°C bovenop het dak van deze week. Vrijdag had ik mijn regenjas wel mee, en gelukkig maar. Vrijdag was toch de koudste dag van allemaal qua gevoelstemperatuur. In de regen afdalen met 8°C is geen pretje.
De omgeving
Ik had het moeten weten… Annecy, het paradijs voor parapenters, ballonvaarders, wandelaars en fietsers. Dat het er iets drukker zou worden dan een klein dorpje dat vooral in de winter wordt bezocht, wist ik. Dat het zó druk zou zijn? Neen, dat had ik niet verwacht. Rond het meer heb je op de weg een constante stroom aan auto’s. Ook het fietspad wordt druk bereden door – vooral elektrische – fietsen en skaters. Op bepaalde stukken wordt het fietspad ook nog eens gedeeld met voetgangers. Een relax ritje rond het meer zit er dus eigenlijk niet in. In de bergen is het, behalve op de bekendere cols, wel al iets rustiger. Ik deed een paar ritten waar ik figuurlijk geen kat zag.
De camping
Een terrassencamping kan je het niet noemen. De camping volgt gewoon het reliëf van de bergflank waartegen die aangelegd werd. De helft prachtig gelegen tussen de bomen en relatief vlak, de andere helft iets hoger gelegen (met uitzicht op het meer) in de blakende zon. Er zijn ook wel enkele kleine plaatsjes speciaal voor kleine tentjes die biljartvlak zijn.
Het sanitair was quasi nieuw en werd elke dag gepoetst. Niks op aan te merken.
Camping l’Horizon is dus zeker een aanrader.
De ritten
Het belangrijkste van allemaal natuurlijk, de ritten zelf. Dit jaar reed ik 500 km in 28u en bedwong daarmee 11735 hoogtemeters. Da’s iets rustiger dan in de Alpenweek van 2020 en dat voelde ik ook. De benen waren, in tegenstelling tot vorig jaar, na deze week eigenlijk totaal niet vermoeid.
Ik hield mijn ritten dit jaar allemaal onder de 6u, wat het lichaam ook al iets minder uitput. Vorig jaar was de rit over de Madeleine een echte uitputtingsslag en dat heb ik dit jaar niet gehad.
Bijkomend deed ik dit jaar voorafgaand ook meer kilometers en had dus al een bredere en betere basis bij de start.
Een andere reden kan ook zijn dat ik halverwege de week een échte rustdag heb ingebouwd. Die dag reed ik een korte en relatief vlakke rit (rond het meer). De enige klim was die van het meer richting de camping.
Die ene dag recovery maakt toch een groot verschil.
Toch één dipje
Ik had weliswaar één dipje, de dinsdag. Eigenlijk vooral een mentaal dipje door een hongerklop. Ik had die dag ontbeten zoals elke morgen, maar bleef honger hebben. Tegen beter weten in toch vertrokken met dat hongergevoel. Ik had wel een extra honingwafel meegedaan, maar dat bleek niet genoeg. Na ongeveer 30 km passeerde ik een eetkraampje met allerlei snacks en was verlekkerd op een Panini. Dat zou mijn energiepeil wel weer opkrikken. Helaas kon men er geen bancontact aanvaarden: “pas de reseau”.
Teleurgesteld moest ik mijn tocht dus noodgedwongen verder zetten op de snelle suikers die ik wel talrijk op voorraad in mijn achterzak zitten had. Maar dan vond mijn lichaam niet zo leuk en sputterde tegen. Ik kon nog net de top van de rit bereiken en ben dan langs dezelfde weg teruggekeerd. Op die manier heb ik een rit van 110 km ingekort tot 76 km.
De rest van de ritten waren één voor één zalige tochten. Ik deed enkele gravelcols in the middle of nowhere en dat is toch altijd een belevenis. Ver weg van alle drukte en zonder GSM-bereik voel je je even alleen op de wereld.
Resultaat: Na deze week voelde ik me in topvorm en woog 2 kg minder dan bij vertrek.
De komende weken zal ik iets meer focus leggen op het loop- en bochtenwerk en dan zijn we klaar voor het crossseizoen! 
Cijfertjes
| 2019 Allemont | 2020 Brides-les-Bains | 2021 Annecy | |
| Tijd | 21u56 | 25u30 | 28u16 |
| Afstand | 313,32 km | 403,78 km | 525,05 km |
| Hoogtemeters | 8 987 m | 12 398 m | 11 882 m |
| Tijd | Klimtijd | Hm | avg klimspeed | |
| De benen eens strekken | 0u46 | 0u12 | 147 | |
| Le col des Contrebandiers | 2u29 | 1u31 | 1152 | 11,3 km/u |
| Col de Chérel + Col du Plane (gravelcols) | 5u25 | 3u09 | 2041 | 9,9 km/u |
| Cormet d’Arrêches | 4u39 | 3u05 | 2047 | 9,2 km/u |
| Los rondje van het meer | 1u29 | 0u13 | 180 | |
| Le Col des Cyclos, le Col du Pré & le Cormet de Roselend | 5u31 | 3u44 | 2735 | 10,2 km/u |
| Le col de la Forclaz & le col de Croix Fry | 4u28 | 2u47 | 2012 | 11,5 km/u |
| Le Crêt de Châtillon | 3u30 | 1u51 | 1568 | 11,8 km/u |
Een reactie achterlaten