Negentien weken na de kruisbandoperatie ben ik nu echt de trainingsduur aan het opdrijven. Eind februari begonnen met 3u per week. Eind maart zat ik op 6u wekelijks fietsen. Dat is allemaal nog te doen. Vorige week (eind april) zat ik al op 9u wekelijks. Tegen juni zou ik weer 11u fietsen per week op de fiets moeten zitten.
Vorige vrijdag reed ik voor het eerst in 6 maanden weer eens 60 km. Ik deed er 2,5u over. Niet supersnel, maar die snelheid komt er wel vanzelf als ik nog wat geduld heb.
Het ging goed en heb tijdens de rit niet veel last gehad van de knie. De volgende dag was de stijve knie wel boos en riep: “Je ging over de grens!”, maar na een klein herstelritje waren we weer goeie vrienden.
Ook een trap omhoog stappen gaat beter en beter. Het houterige is er af. Een trap naar beneden is nog een beetje te pijnlijk.
Rechtstaan op de trappers gaat nog steeds niet vlot (maar wel al beter).
Van mijn gekneusde/gebroken rib heb ik nog een héél klein beetje last maar dat is verwaarloosbaar.
Omdat het nu wat vroeger licht wordt, vertrek ik ook weer af en toe in de vroege ochtend zodat ik om 08u terug thuis ben om te werken. Dat levert soms mooie zonsopgangen op.
Vorige week zat ik zoals eerder gezegd 9u op de fiets en ondertussen probeer ik elke onverharde weg in de buurt uit.
Een reactie achterlaten