Vier weken geleden lag ik op dit moment nog in een ziekenhuisbed. Sindsdien lijkt het alsof er weinig is veranderd.
Ik lig nog steeds 40% van de dag in de zetel en 40% in bed.
Niet omdat ik ziek ben of me slecht voel, maar omdat ik toch niks anders màg doen.
De overige 20% is het tjolen met krukken. Ik gebruik nu wel de term ’tjolen’, maar eigenlijk begint dat al goed te lukken. Wanneer ik over 2 weken de krukken aan de kant gooi, zal ik ze toch missen voor bepaalde taken:
- Het licht aansteken vanuit de zetel, daarvoor is zo’n kruk net lang genoeg.
- Om het rolluik vanuit de zetel open of dicht doen lukt met een stok zonder recht te staan.
- Mensen zijn behulpzamer (deuren openhouden)
- Mensen zijn spraakzamer (ze hebben onmiddellijk een gespreksonderwerp, en ik ook)
- Ik heb altijd een stok om mee te slaan. 😀
Sinds deze week steun ik toch al meer op het linkerbeen dan op de krukken. Dat voelt wel nog onwennig aan. Ik moet me bij elke stap goed concentreren. Het is met andere woorden geen automatisme meer. Het vertrouwen is ook nog niet terug.
Sinds deze week heb ik dan ook hier en daar af en toe wat kleine pijnscheuten in de knie, maar niks dat me alarmeert.
De knie zit nog zichtbaar dikker, maar qua omtrek scheelt het maar 1cm met de rechter. De gaatjes van het litteken zijn wat aan het vervagen.
Mijn gewicht blijft op niveau, mede door dat ik al een week goed letten op de calorieën die binnen gaan.
Plooien lukt beter en beter en geraak al zonder pijn voorbij de 90° (zonder brace). De brace staat echter nog steeds ingesteld op max 90°.
De omtrek van mijn dijbeen verschilt nog steeds 4cm, maar bij het aanspannen van de spieren is het verschil visueel alweer een meevaller. Binnen de opgelegde limieten werk ik daar dan ook hard aan.
In de kine ligt de focus momenteel ook op het weer opbouwen van de activiteiten met stabiliteitsoefeningen en gisteren kreeg ik te horen dat we streven om vanaf week 6 terug op de fiets te zitten. !! Woohoo !!
De afgelopen week heb ik al redelijk wat ‘geoefend’ in het strekken en plooien, maar vooral in het opspannen van de hamstrings en de quadriceps en of het gerelateerd is weet ik niet, maar de elektrostimulatie schijnt zowat al op het maximumniveau te staan. 😉
Een reactie achterlaten