Dankzij Sint-Maarten die ’s nachts langsgekomen was en daar aan voorafgaand een hele drukke week, was de ochtend nogal hectisch. Mijn fiets was zelfs nog vuil van mijn woensdagrit en mijn versnellingen waren nogal ontregeld. Het werd dus nog voor de wedstrijd een race tegen de tijd.
Tot 10min voor de start zat ik nog met een schroevendraaier in mijn handen. Op de koop toe had ik nog een scheur in de zijkant van mijn buitenband…
Ik had vandaag mijn persoonlijke mecanicien mee, waardoor ik na een verkenningsritje op mijn gemak wat kon ontstressen. Valentijn ging ondertussen mijn fiets gaan afspuiten.
Ik had gehoopt op een vlak parcours, maar het mocht niet zijn. Weer 2 venijnige klimmetjes: eentje met kasseien en eentje in een veldwegeltje. Ik besloot mij niet op te blazen en was halfkoers zelfs eigenlijk wat teveel op reserve aan het rijden. Ik zag de voorlaatste ronde toch nog 2 ’te pakken’ renners voor mij rijden en reed daardoor een snellere laatste ronde volledig in het rood. Ik kwam er nog bij, maar kwam een allerlaatste demarrage te kort.
Toegegeven: er moest vandaag meer ingezeten hebben. Een 27ste plaats had misschien een 25ste moeten zijn, maar ah… wat maken die 2 plaatsen dan nog uit?
Ik verlang eens naar een vlot lopend technisch parcours maar eerst een vijftal dagen verplichte rust (ben oncall) en dan een week keihard trainen om in Langemark te pieken. 😉
Een reactie achterlaten